Corona
Ik denk dat de meeste mensen het woord corona vanf nu voorgoed associëren met het virus. Toch is het een woord, dat we al eerder tegenkwamen. Bij iedere totale zonsverduistering is er een corona; de lichtgevende krans om de maan als deze de zon volledig bedekt. Dit wordt over het algemeen beschouwt als een bijzonder en spiritueel moment. Tijdens een zonsverduistering wordt de natuur stil, alsof het de adem inhoudt. Na de totale verduistering komt de zon weer tevoorschijn en komt alles weer tot leven.
Ten gevolge van de coronacrisis zit ik nu ook thuis. Dit is pas sinds een week, dus ik moet nog even wennen aan die situatie. Ik heb de afgelopen periode weinig tijd vrij kunnen maken om dit blog bij te houden. Door alle consternatie
en zorg rond de crisis, kon ik mij maar moeilijk concentreren op blog of boek. Nu ik ook thuis zit, heb ik besloten mijn tijd goed te gebruiken. Ik heb voorlopig genoeg werk in de tuin te doen, en ik neem mij voor om ook weer
creatief aan de slag te gaan. Dat is iets dat ik sowieso iedereen zou willen aanraden, die thuis zit ten gevolge van deze crisis. Het maakt niet uit of je schrijft, muziek maakt, boetseert, knutselt, tekent, schildert, zingt, breit, haakt of borduurt, als je maar een creatieve uitlaat vindt. Dat is goed voor de geestelijke gezondheid.
Voor mij is het altijd een soort levensbehoefte geweest om ook creatief bezig te zijn. Als ik lange tijd niets creerde,
voelde ik mij nutteloos en stuurloos. Ik heb dan ook door het schrijven van ‘Van Tijd tot Tijd’ het beste in mijzelf hervonden.
De creativiteit schept als het ware nieuw licht na de duisternis en de corona tijdens een eclips. Als ik alle creatieve uitingen zie om elkaar door deze coronacrisis te slepen, de opwaardering van de beroepen die geënt zijn op medemenselijkheid, weet ik zeker dat er iets nieuws en beters komt.