Ik kan niet kiezen

Het is weer september. De eerste bomen beginnen te verkleuren, de nachten worden koeler en langer, de eerste zwermen zwaluwen zijn vertrokken, de vogels vieren feest in de lijsterbes, de herfst begint. Ik oogst volop uit de moestuin, en de vriezers beginnen flink vol te raken. En, ik begin uit te kijken naar de winter en naar het schrijven.

Ik heb een lijst van ideeën klaar liggen, en heb ook al een paar opzetjes gemaakt. Maar ik weet nog niet waar ik mee begin. Ik heb een vervolgidee op ‘Van Tijd tot Tijd’, ik heb wat ideeën, die ik misschien kan samenvoegen in een verhalenbundel, en ik heb ideeën voor een compleet nieuw boeklang verhaal. Ik neig er naar om afwisselend te gaan werken aan het vervolg op ‘Van Tijd tot Tijd’ en een verhalenbundel. Dan kan ik misschien, wat ik in het een niet kwijt kan of moet schrappen, in het andere boek kwijt. Ik denk dat ik mij eerst daarop focus en mij vervolgens laat meeslepen met de stroom ideeën, die dan op gang komt.

Het visseizoen is bijna afgelopen en ook het einde van het oogstseizoen zal niet meer lang op zich laten wachten. De tuin en ik krijgen dan wat meer tijd en rust. Ik zal wel nog proberen iedere dag wat in de tuin te doen en een flinke wandeling te maken, maar er moeten toch echt wel een paar uur per dag gevonden kunnen worden om te gaan zitten en te schrijven.

Voordat ik begon met het schrijven van 'Van Tijd to Tijd', had ik voor mijzelf een deadline gesteld van drie maanden. Dat werkte zo goed, dat ik het verhaal na twee maanden kon uitprinten om het na te kijken op fouten. Ik ga nu voor mijzelf eerst vaststellen hoe dik de komende boeken moeten worden, voor welke leeftijd ze bedoeld gaan worden, en vervolgens weer een deadline stellen voor mijzelf. Nu weet ik weer wat en wanneer ik moet kiezen.


Twitter Facebook LinkedIn Volgen


Ik kan niet kiezen

Vogelvrij

Unfinished business

Een hoop te doen

Jeroen, poep aan je schoen!

Aan de andere kant